Martjie Bosman gesels met Johann Lodewyk Marais oor Vloeibare middelpunt (Plus: Twee resensies)
Johann Lodewyk Marais het vroeër vanjaar met Martjie Bosman gesels oor haar jongste digbundel, Vloeibare middelpunt. Hierdie bundel, Bosman se derde, het vanjaar by Protea Boekhuis verskyn en volg op Toevallige tekens (2010) en Landelik (2003), waarvoor sy met die Ingrid Jonker-prys bekroon is.
In die onderhoud gesels Bosman oor die temas van haar vorige bundels wat in Vloeibare middelpunt voortgesit word, onder meer haar ervarings in landelike gebiede. Sy gesels ook oor nuwe temas wat in die bundel ter sprake kom, soos die begrip “woon” en die verskuiwing na stedelike ruimtes in haar verse.
“Die ruimtes waarin ek my bevind is belangrike stimuli vir my gedigte,” vertel Bosman, en verduidelik verder hoe haar verse beïnvloed word deur haar werk by die SAUK en Protea Boekhuis.
Lees die onderhoud:
Marais: Vloeibare middelpunt se eerste motto is die beroemde Duitse liriese digter Friedrich Hölderlin (1770–1843) se woorde “… dichterisch/ wohnet der Mensch auf dieser Erde”. Hölderlin se woorde het sterk neerslag in die Duitse filosoof Martin Heidegger (1889–1976) se werk gevind. Wat het jy met die motto beoog?
Bosman: Die begrip “woon” is een van die temas wat in hierdie bundel ter sprake kom. In ’n tyd waarin baie Afrikaanssprekendes toenemend vervreemd voel, emigrasie oorweeg, onseker is oor ’n toekoms in Afrika, was die vraag oor my hierwees in Suid-Afrika oor die afgelope paar jare dringender as tevore, en al het ek dit nie noodwendig so beplan nie, handel heelwat van die gedigte in die bundel oor tuiswees teenoor ontheemd voel. Daar is ook die dubbelslagtigheid wat ’n Westerling in Afrika voel: Ek het my land diep lief, maar daar is ook die vreemde gewaarwording van tuis wees in Wes-Europa en met die Europese waardes en kultuurgoedere waarsonder ek nie my lewe kan leef nie. Miskien was Heidegger se lesing “Bauen Wohnen Denken” (5 Augustus 1951), waarmee ek in my derde jaar in die Wysbegeerteklas kennis gemaak het, maar altyd in die agterkop. Vir Heidegger lê die begrip Schonen aan die basis van outentiek woon: Dit beteken dat ’n verhouding van ontsien, bewaar, spaar, in orde hou, bestaan tussen die mens of die sterflikes, soos hy dit noem, en das Geviert, of die Viervoud. Daaroor het ek die reeksie “Viervoud” geskryf wat in Landelik opgeneem is.
Lees ook twee resensies oor Vloeibare middelpunt deur Dewald Koen (LitNet) en Joan Hambidge (Woorde wat weeg):
Lesers moet hulself nie deur die ooglopende eenvoud van sommige gedigte laat mislei nie. Bosman se spel met woorde is soos ’n goedgeorkestreerde simfonie van klanke en beelde wat die sintuiglike waarnemingsvermoë van die leser op kreatiewe wyse prikkel.
‘n Goeie gedig word uiteindelik méér as die boodskap; vra vir verskillende maniere van lees en taksering, soos Vloeibare middelpunt bewys.
Dis ‘n ryk bundel – vir herlees, nadink en weer besoek. Veral die reis- en landskapverse maak ‘n unieke bydrae tot hierdie sub-genres.
Die voorblad van Ryan Loubser, “Spookhuis in die reën”, is werklik besonders.
Boekbesonderhede
- Vloeibare middelpunt deur Martjie Bosman
Boek se tuisblad
EAN: 9781485305842
Spoor hierdie boek met BOOK Finder op!
